این روضه کُشته فاطمه را قبرِخاکی اَت
شاهِ کَـرَم … امیرِحَـرَم …. صـاحبِ عَـلَم
شد آتـشی به سینه یِ ما قبرِخاکی اَت
افـتاده سـایه یِ عَلَـمَت برسـَرَم ولـی…
بی سایه بان وُ صحن وُ سرا قبرِخاکی اَت
قـابی به پیـشِ زائـرتان در زیارت است
دیـوار وُ شـبهِ پنجـره های قبرِخاکی اَت
صحنِ چهار نورِخدا سوت وُ کور وُ تار
سرفصل وُ متنِ روضه یِ ما قبرِخاکی اَت
باید بمـیـرم از غـمِ اربابِ بـی کفـن
دِق مـی دهد مرا به خـدا قبرِخاکی اَت
بارانِ چشم هایِ تَرَم ندبه خوان شده
شد ندبه خوان به امرِخدا قبرِخاکی اَت
حسین ایمانی