در گلسِتان دین، گل بی‌خار زینب است
عِطر آفرینِ گلشن دادار ، زینب است
برج سپهر معرفت و عصمت و عفاف
مهر منير و مطلع انوار ، زینب است
زینِ اَب است و ایزدش این نام هدیه کرد
نامی که بهر اوست سزاوار ، زینب است
دخت علی و فاطمه آن زوج بی قرین
اُخت الحسین، خسروِ احرار زینب است
هم یادگار فاطمه در وحدت و کمال
هم بهر کودکان علی، یار زینب است
برتر معینِ شاه شهیدان کربلا...
در عرصه های رزم، پرستار زینب است
بر کودکان مضطر و سجاد و اهلبیت
اُم المصیبه عمهٔ غمخوار، زینب است
از کربلا به شام و مدینه اسیر خصم
همراه رأس سروَر ابرار، زینب است
در مجلس یزید ، ز افشای کفر وی
ویرانگر حکومت غدّار، زینب است
آنکه به تیغِ خطبه بزد ریشهٔ فساد
با منطق فصیح علی‌‌وار، زینب است
شد وارد خرابه چو رأس شهید عشق
مرثیه ساز خیل عزادار ، زینب است
رأس پدر چو دید رقیه ، سپرد جان
شاهد بر این مصیبت غمبار، زینب است
پس با امام خویش علی زینِ عابدین
همبزم و همدم غم بسیار، زینب است
(شمس قمی) شهیدهٔ مظلومه بی گمان
از فتنه ی یزید تبهکار ، زینب است
سید علیرضا شمس قمی
