از گفتار و روش جابر و قراين بسيار استفاده مي شود كه جابر بن عبداللّه انصاري، بعد از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله ، هيچگاه به راه ديگران نرفت و با كمال شهامت در خط راستين اسلام پابرجا ماند. و از افراد نادري است كه فراز و نشيبها وي را نلغزاند. ابو زبير مكي مي گويد: جابر را ديدم بر عصايي تكيه داده، از كوچه هاي مدينه عبور كرد، به محل اجتماع مردم مدينه آمد و گفت:

«عَلِيٌّ خَيْرُالْبَشَرِ فَمَنْ اَبي فَقَدْ كَفَرْ، مَعاشِرَ الْاَبْصارِ اَدَّبُوا اَولادَكُمْ عَلي حِبِّ عَلِيٌّ.»

علي عليه السلام بهترين انسانهاست، پس هركس منكر اين موضوع شود، راه كفر پيموده است. اي مردم مسلمان مدينه، فرزندان خود را بر اساس دوستي و عشق علي عليه السلام تربيت كنيد، هركس مانع از آن شد، بنگريد كه مادرش چگونه او را زاده است. (اصالت خانوادگي ندارد.)(1)

«ابوزبير» مي گويد: از جابر پرسيدم: علي عليه السلام چگونه شخصي بود؟

جابر ابروانش را كه روي چشمانش افتاده بود، بالا زد و گفت:

علي عليه السلام بهترين افراد بشر در روي زمين بود. در زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله هرگاه مي خواستيم منافقان را بشناسيم، معيار ما ارتباط با علي عليه السلام بود.يعني هر كه با علي عليه السلام رابطه خوبي نداشت، منافق بود و هركه روابط خوبي با حضرت داشت، مسلمان حقيقي بود.
_____________________________

1- رجال كشي، ص 40ـ44.

نوشتن دیدگاه