وقتی که خبر رحلت سعدبن معاذ را به پيامبر دادند، آن حضرت به سرعت با پاي پياده و برهنه به سوی جنازه سعد شتافتند در حالي که در بين راه عبا از دوش مبارکشان افتاد و حضرت اعتنايي نکردند.
به هنگام تشييع جنازه سعد ديدند که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در پشت تابوت، سمت راست تابوت، جلوي تابوت و سمت چپ تابوت حرکت مي¬کنند. پرسيدند: «يا رسول الله، اين چه حالي است که از شما مي¬بينيم؟!» فرمودند:
به خدا، دستم در دست برادرم جبرائيل است که مرا دور تابوت سعد طواف مي¬دهد. اينک جبرائيل و ميکائيل به همراه هفتاد هزار ملک در تشييع جنازه سعد شرکت کرده اند.1
پيامبر اکرم (سلام الله علیه و آله) با دست مبارک خويش بدن مطهر سعد را درون قبر گذاشت و براي او از خداوند طلب مغفرت فرمود.
مادر سعد وقتي اين صحنه را ديد، خطاب به فرزندش سعد گفت: «يا سعد، هنيئاً لَکَ الجَنَّةُ؛ فرزندم، بهشت گواراي وجودت باد!»
پيامبر با شنيدن اين جمله چهره درهم کشيد و با ناراحتي و عتاب فرمود:
مادر سعد! درباره امر پروردگار اين¬گونه با قاطعيت سخن مگو! همينک قبر، چنان فشاري بر فرزندت سعد وارد ساخت که شيري که در دوران کودکي از سينة تو نوشيده بود، از سر انگشتانش خارج شد.2
همه مات و مبهوت مانده بودند، آخر چرا؟ کسي که هفتاد هزار ملک به تشييع جنازه¬اش آمده¬اند و پيامبر با دست خويش او را دفن کرده و برايش طلب مغفرت فرموده¬اند، چرا بايد چنين فشار قبري داشته باشد؟ حضرت در پاسخ فرمودند:
آري، براي آن که اخلاقش با اهل و عيالش بد بوده است.

پاورقی

1.شيخ طوسي، الأمالي، ص427، ح955
2.پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): «مَه يا اُمِّ سَعدٍ، لا تجزمی علی ربک، فإن سعدا قد اصابته ضمه، قال: فرجع رسول الله ورجع الناس، فقالوا له: یا رسول الله، لقد رایناک صنعت علی سعد ما لم تصنعه علی احد، انک تبعت جنازته بلا رداء ولا حذاء... وامرت بغسله وصلیت علی جنازته، ولحدته فی قبره، ثم قلت: إن سعدا قد أصابته ضمة! ... فقال (صلّی الله علیه و آله): نعم انه کان فی خلقه مع اهله سوء» علامه مجلسي، بحارالانوار، ج6، ص220، ح14، و شيخ طوسي، الأمالي، ص427، ح955؛ شيخ صدوق، الأمالي، ص315، ح2.

نوشتن دیدگاه