فضائل امير مؤمنان على(عليه السلام) از زبان ديگر خلفا
مأمون و اعتراف او به حديث غدير، منزلت و...

به شرحى كه علاّمه محقّق اديب احمد بن محمّد مسكويه (متوفاى  421 هـ ) در كتاب «نديم الفريد» و يا «نديم الاحباب»(238) نوشته است هنگامى كه مأمون عبّاسى پسر هارون الرشيد حضرت امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) را از مدينه به خراسان دعوت نمود و با واگذرى سمت ولايتعهدى به آن حضرت، با آن بزرگوار به عنوان وليعهد خود بيعت كرد و  بنام حضرت سكّه زد و سر و صداى اينكار در همه جا منتشر گرديد، بنى عبّاس و مخالفين نامه اعتراض آميزى به مأمون نوشتند و بطور جدّى از وى جواب خواستند.
مأمون در پاسخ آنها نامه مفصّلى ـ مشتمل بر شرح مقام والاى امير مؤمنان(عليه السلام)و حقّ تقدّم آن حضرت در امر خلافت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و نقش او در برقرارى و استمرار اسلام و فضائل شخصى و خانوادگى حضرتش نوشت و از جمله حديث «غديرخم» و حديث «منزلت» را مطرح و در نامه ذكر كرد.
ابن مسكويه متن نامه را در كتابش ضبط كرده كه  خوانندگان مى توانند به مصادر زير مراجعه كنند.(239)

________________________________________________
(238) به نوشته اعلام زركلى، ج1، ص212 كتاب نامبرده نسخه مخطوطش بشماره 1210 در كتابخانه مغنيسا ـ يكى از شهرهاى تركيه كه در حال حاضر مانيسا گويند ـ موجود مى باشد و ما نوشته او را بواسطه «طرائف» سيد بن طاوس و بحار الأنوار و ينابيع الموده قندوزى در اينجا آورديم. (239) طرائف سيّد بن طاوس، ص275 ـ 282 . بحار الأنوار علاّمه مجلسى، 49/ص208ـ214 . ينابيع الموده قندوزى، باب 92، ص580 تنها حدود يك ششم نامه را با حذف حديث منزلت آورده است . عبقات الأنوار مير حامد حسين، ج1، ص147، چ لكهنو .