اى ماه دو هفته، اختر آوردى
اى درّ يتيم، گوهر آوردى
اى نور خدا از جيب عصمت
يعنى ز خديجه دختر آوردى
از مركز آسمان رفعت
تابنده چه ماه انور آوردى
از نافه ناف خطّه خاك
يك توده ز مشگ و عنبر آوردى
هستى دادى به كشتىِ إ مكان
اى كشتىِ هستى، لنگر آوردى
خود صادر اوّلى وز اوّل
يك صادر ديگر مصدر آوردى
هم تلخى كام ما امروز
بيرون كردى و شكر آوردى
جانى به جهان، دوباره دادى
يك باره، روان ديگر آوردى
اى پادشه سرير لولاك
بر فرق وجود افسر آوردى
يكتاست علىّ و نيست همتايش
او را به علىّ برابر آوردى (1)
ختم رسل چو فاطمه گر دخترى نداشت
بى شبهه آسمان حيا اخترى نداشت
گر خلقت بتول، نمى كرد كردگار
در روزگار، شير خدا همسرى نداشت
از اين دو گر يكى نه به هستى قدم زدى
اين يك براستى زنى و آن شوهرى نداشت
بى دختر پيغمبر ما عرصه وجود
مانند امّتى است كه پيغمبرى نداشت (2)
---------------------------
1-از شاعر محترم: آقاى كمپانى.
2-اشعار از شاعر محترم: آقاى وصال شيرازى.
---------------------
عبدالله صالحی
