قال علی (علیه السلام)
اذا تکلم اطرق جلساؤه کانما علی رؤسهم الطیر فاذا سکت تکلموا، و لایتنازعون عنده الحدیث، من تکلم انصتوا حتی یفرغ.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
وقتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سخن می گفت حاضران سرا پا گوش بودند؛ گویی بر سرهایشان پرنده نشسته است.(3)
و وقتی ساکت می شد اصحاب سخن می گفتند. در حضور او، در سخن نزاع نمی کردند. هر کس سخن می گفت گوش می کردند تا تمام کند.
مکارم الاخلاق، ص15

3) ضرب المثلی است در زبان عربی، کنایه از سکوت و توجه.