مژده ياران كه نوبهار آمد
گل و سرو و سمن به بار آمد
ابر رحمت در اين خجسته بهار
گوهر افشان به كوهسار آمد
وه چه عيدى كه در طليعه او
عيد قرآن و دين نمايان است
عيد ميلاد جعفر صادق
آن كه چون آفتاب تابان است
خاتم الانبياء كه خاك درش
سرمه چشم اهل عرفان است
اين دو ميلاد مقترن با هم
مورد بحث نكته سنجان است
دين و مذهب از اين دو يافت رواج
در دو قالب نهفته يك جان است
زين دو عيد بزرگ ايمانى
تاج فخرى به فرق قرآن است(1)
اى خواجه عالم همه عالم به فدايت
چون كرده خدا، خلقت عالم ز برايت
ذات تو بود علّت و عالم همه معلول
در حقّ تو لولاك از آن گفته خدايت
شد ختم رسالت به تو اين جامه زيبا
خيّاط ازل دوخته بر قدّ رسايت
در روز جزا جمله رسولان مكرّم
از آدم و عيسى همه در تحت لوايت
هنگام سخا چون به عطا دست گشائى
صد حاتم طائى شده درويش و گدايت
مردم همه مشتاق به فردوس برينند
فردوس برين تا شده مشتاق لقايت
راضى به رضا گشتى و صابر به مصائب
تا صبر و رضا مات شد از صبر و رضايت(2)
--------------------------------------
1-از شاعر محترم: آقاى علىّ مردانى.
2-از شاعر محترم: آقاى ذاكر.
-------------------------------
عبدالله صالحى
