قال امیرالمؤمنین علیه السلام:
لایجد رجل طعم الایمان حتی یعلم ان ما اصابه لم یکن لیخطئه، و ما اخطأه لم یکن لیصیبه.(499)
بنده مزده ایمان را نمی چشد تا اینکه بداند هر چه باو رسیده خطا نبوده و خواست خدا بوده است، و آنچه خطا رفته و باو نرسیده آن هم خواست خداوند بوده است.
طعم ایمان را نیابد بنده تا آنگه که داند - هر چه بر او می رسد ذات خدایش می رساند
گر خطا رفت و بسوی بنده نامد چیز دیگر - آنهم از سوی خدا بود است چون او می تواند
پس خدا قدرت نمائی می کند بر هر چه خواهی - کی تواند بنده درک خیر و شر خود نماید
499) تحف العقول مترجم، ص 205.
