هميشه «مهريه» و «جهيزيه» و «تشريفات عروسى» سه مشكل بزرگ بر سر راه خانواده ها در مسأله ازدواج بوده است، مشكلاتى كه گاهى تمام دوران حيات ازدواج را مى پوشاند و آثار نكبت بارش تا پايان عمر دو همسر باقى مى ماند.
گاه دعواها و مشاجرات لفظى، و گاه نزاع هاى خونين، بر سر اين امور رخ داده است، و چه سرمايه هايى كه بر اثر چشم هم چشمى ها و رقابت هاى زشت و كودكانه در اين راه از ميان رفته است، ومتأسفانه هنوز هم رسوبات اين افكار جاهلى در كسانى كه دم از اسلام مى زنند، كم نيست.
ولى بايد جهيزيه بانوى اسلام همچون مهريه اش الگويى براى همگان باشد.
اگر تعجب نكنيد پيامبر(صلى الله عليه وآله) دستور داده زره اميرمؤمنان على(عليه السلام) بفروشند و پولش را كه حدود پانصد در هم بود نزد او آورند. پيامبر آن را سه قسمت كرد: قسمتى را به بلال داد تا از آن عطرى خوشبو تهيه كند و دو قسمت ديگر را براى تهيه وسائل زندگى و لباس تعيين فرمود.
پيداست وسايلى كه با اين پول ناچيز مى توان خريد چقدر ساده و ارزان قيمت بايد باشد!
در تواريخ آمده است كه هجده قلم جهيزيه با آن پول تهيه شد كه قلم هاى مهم آن چنين بود:
يك عدد روسرى بزرگ به چهار درهم،
يك قواره پيراهن به هفت درهم،
يك تخت كه با چوب و برگ خرما تهيه شده بود،
چهار عدد بالش از پوست گوسفند كه از گياه خوشبوى «اذخر» پر شده بود،
يك پرده پشمى،
يك قطعه حصير،
يك عدد دستاس (آسياب كوچك دستى)،
يك مشك چرمى،
يك طشت مسى،
يك ظرف بزرگ براى دوشيدن شير،
يك سبوى گِلى سبز رنگ... و مانند اينها.
آرى چنين بود جهيزيه بانوى زنان جهان.

نوشتن دیدگاه