از حضرت امام جعفر صادق‏ ‏عليه السلام روايت شده است كه فرمودند : فاطمه نزد حق تعالى داراى نُه نام است : فاطمه ، صديقه ، مباركه ، طاهره ، زكيه ، راضيه ، مرضيه ، محدثه ، و زهرا.
پس حضرت فرمود : آيا مى ‏دانى كه تفسير «فاطمه» چيست؟
يونس گفت : اى سيّد من! مرا از معناى آن ، خبر ده!
حضرت فرمودند : «فطمت من الشر» يعنى بريده شده است از بدى‏ها .
پس حضرت فرمودند : اگر اميرالمؤمنين‏ ‏عليه السلام با ايشان ازدواج نمى ‏نمود ، تا روز قيامت براى او كفو و نظيرى نبود ، نه آدم و نه آنها كه بعد از او بودند.
علامه مجلسى قدس سره در ذيل ترجمه اين حديث فرمود :
صديقه: به معناى معصومه،
مباركه: صاحب بركت در علم و فضل و كمالات و معجزات و اولاد كرام،
طاهره: پاكيزه از صفات نقص،
مرضيه: پسنديده خدا و دوستان خدا ،
محدثه: كسى كه ملك با او سخن مى ‏گفت و
زهراء: نورانى به نور صورى و معنوى.
محدث قمى  پس از نقل اين روايت، مى ‏فرمايد:
قابل توجه است كه اين حديث شريف دلالت مى ‏كند بر اينكه اميرالمؤمنين‏ ‏عليه السلام از جمع پيمبران و اوصياى ايشان به غير از پيغمبر آخرالزمان ، افضل مى ‏باشد؛ بلكه بعضى استدلال بر افضليت فاطمه زهرا عليها السلام بر ايشان نيز كرده‏اند.
همچنين در احاديث متواتر(3)  شيعه و سنى روايت شده است : آن حضرت را براى اين فاطمه ناميده‏اند كه حق تعالى او را و شيعيان او را از آتش جهنم بريده است .
از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم  سئوال شد: به چه سبب فاطمه را بتول مى ‏ناميد؟ فرمود: براى آنكه خونى كه زنان ديگر مى ‏بينند او نمى ‏بيند . ديدن خون در دختران پيغمبران ناخوش است.(4)
--------------------------------------------------------------
3) حديث متواتر ، يعنى حديثى كه راوايان آن به قدرى زياد باشند كه كاملا مورد اعتماد قرار گيرد.
4) منتهى الامال.

نوشتن دیدگاه