يكى از افرازهاى زينتى براى زنان و مردان از قديم‏الايام انگشتر بوده و هست. اما آنچنانكه از روايات دينى و از سيره پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)و ائمه طاهرين برمى‏آيد جنبه تزئينى انگشتر در فرهنگ دينى به عنوان هدف اول و آخر نيست، بلكه استفاده از انگشتر جنبه متذكر بودن به اسماء الهى داشته به نوعى پناهندگى به اسماء حضرت حق از مكائد شيطانى و غفلتها است.
علاوه بر اين نقش انگشتر، خود علامت و نشان‏دهنده ويژگيهايى در مورد اولياء خدا است. به همين دليل نقش انگشترى آنان متفاوت از همديگر بوده است.
از اقوال تاريخى نقل شده در مورد زندگى حضرت زهرا (سلام الله علیها) ثابت مى‏شود ايشان داراى انگشترى به جنس نقره و نقش مخصوص كه مزين به اسماء متبركه الهى يا پيامهاى معنوى ديگر است، بوده‏اند.
نقش انگشترى آن حضرت « امن المتوكلون»[1]، (آنان كه توكل مى‏كنند، در امانند) بود. و نيز گفته شده كه نقش آن «اللَّه ولى عصمتى»، (خداوند نگهدار و ولى عصمت و پاكى من است) بوده است. گفته شده است كه انگشتر حضرت نقره‏اى و نقش آن «نعم القادر اللَّه» و يا «امن المتوكلون» بود و يادآور شده‏اند كه نقش اين كلمات در نگين انگشترى تأثير عجيبى در دفع دشمنان و نگهدارى اموال و اولاد و بدن از شر انس و جن و شياطين و تمام ناراحتى‏ها و آفات و بديها و بليات دارد. و گفته شده است كه نقش انگشتر آن حضرت نقش انگشترى حضرت سليمان بن داود يعنى «سبحان من الجم الجن بكلماته» بوده است.
----------------------------------------------------------------------
[1] - سیره معصومین: ، سید محسن امین، ج2.

نوشتن دیدگاه