اگر شخصى، رازى نزد شما دارد، نبايد آن را آشكار سازيد; زيرا گناه آن كمتر از خيانت در امانت نيست. در حقيقت، هنگامى كه كسى، رازى را با شما در ميان مى گذارد، به شما اعتماد كرده و امانتى سپرده است. اگر اين راز آشكار شود، نه تنها در امانت او خيانت شده است، بلكه ضربه هاى شديد روحى و روانى بر او وارد مى شود كه جبران ناپذير است. آشكار كردن راز ديگران، مايه آبروريزى برادر مسلمان و زمينه ساز جدال و بدبينى است. پيامبر بزرگواردرباره حفظ اسرار ديگران مى فرمايد:
إذا حَدَّثَ الرَّجُلُ بِحَديث ثُمَّ الْتَفَتَ فهي أَمانَةٌ.(131)
وقتى كسى حرفى زد و اطرافش را نگاه كرد (كه ديگران نفهمند)، آن حرف امانت است.
- پىنوشتها -
(131) - همان، ش 197.
راز دارى
- بازدید: 795